Wiadomości

Jest to wynik 90-minutowego testu stagnacji przeprowadzonego na rurze cieplnej z kontrolą temperatury i konwencjonalnej rurze cieplnej w tych samych warunkach zgazowania. Z arkusza danych wyraźnie wynika, że:

1. Od 0 do 25 minuty (temperatura w granicach 100 ℃) szybkość nagrzewania po obu stronach jest zasadniczo taka sama.

2. W 30. minucie rurka cieplna regulująca temperaturę osiągnęła punkt krytyczny ustawionej temperatury, a szybkość nagrzewania uległa spowolnieniu, podczas gdy konwencjonalna rurka cieplna nagrzewa się szybko.

3W 35. minucie rura cieplna kontrolująca temperaturę osiągnęła zadany punkt kontroli temperatury (110 ℃), podczas gdy konwencjonalna rura cieplna nadal szybko się nagrzewa.

4. Od 35. do 90. minuty temperatura rury cieplnej sterującej temperaturą wzrosła do 140 ℃, podczas gdy temperatura konwencjonalnej rury cieplnej wzrosła do 197 ℃.

Pytanie: Dlaczego temperatura nadal powoli wzrasta po osiągnięciu przez rurę cieplną kontroli temperatury punktu nastawy i zatrzymaniu transferu ciepła? Wynika to z wrodzonej przewodności cieplnej metali. W tym momencie temperatura wewnątrz rury próżniowej przekroczyła 200 ℃ i nadal pochłania ciepło, więc temperatura metalowego korpusu rury cieplnej powoli wzrasta. Jednak ten wzrost jest spowodowany tylko temperaturą korpusu rury, nie ma już transferu ciepła.

W tym momencie ciepło jest uwalniane z obu rurek cieplnych, a rurka cieplna kontroli temperatury szybko spadnie do około 110 ℃, podczas gdy konwencjonalna rurka cieplna będzie powoli spadać do około 185 ℃. Dzieje się tak, ponieważ rurka cieplna kontroli temperatury przestała przekazywać ciepło, podczas gdy konwencjonalna rurka cieplna kontynuuje przenoszenie ciepła.